Przebudowa Collegium Martineum UAM wraz z adaptacją na Centrum Szyfrów Enigma | ul. Święty Marcin/ Tadeusza Kościuszki | Poznań
Inwestor: Miasto Poznań, Biuro Koordynacji Projektów i Rewitalizacji Miasta
Powierzchnia użytkowa: 6 703,45 m2
Powierzchnia zabudowy: 2 120 m2
Kubatura: 5 520 m3
Projekt: 2020
Realizacja: 2020 - 2021
Foto: Tomasz Hejna LAGOMPhoto © Front Architects
Projekt został wykonany dla konsorcjum Atrem S. A., Firma Budowlana Dota Sp. z o. o. Sp. k. oraz New Amsterdam Sp. z o. o.
Projekt ekspozycji sal tematycznych - New Amsterdam Sp. z o. o.
PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Przedmiotem opracowania rozbudowa i przebudowa Collegium Martineum wraz ze zmianą sposobu użytkowania na cele kulturalno-edukacyjne. Nadrzędnym celem przedsięwzięcia jest stworzenie przestrzeni wystawienniczej na której ma być utworzona stała ekspozycja nazwana „Centrum Szyfrów”. Wystawa ma być zorganizowana w części pierwszego pietra budynku, włącznie z aulą i jej zapleczem, wraz z funkcją towarzyszącą na parterze i przyziemiu. W ramach inwestycji wykonane zostaną roboty budowlane, remontowe, wykończeniowe i instalacyjne, prace z zakresu aranżacji wnętrz, instalacje sanitarne, elektryczne, teletechniczne, dostarczone i zainstalowane zostanie wyposażenie oraz oprogramowanie. Przebudowane i zmodernizowane zostaną węzły higieniczno-sanitarne; dla personelu i ogólnodostępne. Węzły higieniczno-sanitarne dostosowane zostaną dla osób niepełnosprawnych. Cały obiekt zostanie dostosowany do wymogów związanych z ochroną przeciwpożarową. Projekt został sporządzony w oparciu o wstępną koncepcję programowo-przestrzenną, opracowaną przez Macieja Abramowicza – Projekt Studio i Radosława Frankowskiego – Open Concept, w oparciu o dokument sporządzony przez New Amsterdam.
PROJEKTOWANE ZAGOSPODAROWANIE TERENU
Projekt zakłada rozbudowę budynku o zewnętrzny szyb windowy wraz z podestami, rozbudowę istniejącego łącznika – rozbiórka i budowa nowego w poszerzonym zakresie na poziomie pierwszego piętra, a także przebudowę fragmentu dziedzińca w zakresie zapewniającym dostęp do projektowanego szybu windowego z poziomu terenu. Projektuje się także stanowiska postojowe przeznaczone dla osób niepełnosprawnych , w tym jedno przeznaczone dla pracowników Centrum Szyfrów. W zakresie schodów zewnętrznych do budynku planuje się lokalizację symbolu wystawy - rzeźbę kinetyczną, zgodnie z odrębnym pozwoleniem.
DANE OGÓLNE / STAN ISTNIEJĄCY
Na przedmiotowej działce znajduje się budynek Collegium Martineum. Został on wybudowany w latach 1949 – 1950 wg projektu architekta Władysława Czarneckiego. Budynek składa się z trzech części: pięciokondygnacyjnego podpiwniczonego skrzydła południowego od ul. Święty Marcin, sześciokondygnacyjnego, podpiwniczonego skrzydła północno-zachodniego od ul. Kościuszki oraz
z budynku stołówki i auli im. prof. Henryka Łowmiańskiego. Punktem centralnym obiektu jest główna klatka schodowa i hol wejściowy. Budynek auli i południowe skrzydło na wysokości pierwszego piętra komunikuje łącznik od strony wschodniej.
W czasie zaboru pruskiego, w miejscu obecnego budynku istniała intendentura wojskowa, która przetrwała I wojnę światową. W latach II Rzeczypospolitej stanowił siedzibę szeregu instytucji wojskowych, m in. oddział biura szyfrów Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, gdzie pracowali absolwenci Uniwersytetu Poznańskiego, którzy złamali kod niemieckiej maszyny szyfrującej Enigma – Marian Rejewski, Jerzy Różycki i Henryk Zygalski. Budynek intendentury został zburzony w czasie II wojny światowej. Istniejący gmach wzniesiony został w latach 1949 - 1950 i stanowił siedzibę Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Autorem projektu był Stefan Czarnecki – uznany architekt i Profesor Politechniki Poznańskiej. 28 czerwca 1956r. Budynek został zajęty przez uczestników Poznańskiego Czerwca, a po rozwiązaniu PZPR w 1990, został przekazany Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza. Obecnie w budynku swoją siedzibę ma Muzeum Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
ZAŁOŻENIA FUNKCJONALNE
Projekt zakłada remont części wspólnych – głównych traktów komunikacyjnych, przebudowę węzłów sanitarnych z jednoczesnym przystosowaniem ich dla osób niepełnosprawnych. W celu umożliwienia osobom niepełnosprawnym korzystanie z obiektu, główne wejście do budynku – schody zlokalizowane przy skrzyżowaniu ul. Św. Marcin i ul. Kościuszki - zostaną wyposażone w podnośnik dla osób niepełnosprawnych. Ponadto od strony dziedzińca wewnętrznego przy ścianie głównej klatki schodowej projektuje się nowy szyb windowy, który komunikuje kondygnacje od przyziemia do piątego piętra.
Projektuje się zmianę sposobu użytkowania części pomieszczeń na potrzeby Centrum Szyfrów – w zakresie pierwszego piętra, części parteru i przyziemia. Pomieszczenia biurowe, socjalne i ekspozycyjne związane z nową funkcją, urządzone zostaną w sposób nie wpływający negatywnie na pierwotne elementy historycznego obiektu. Na poziomie przyziemia zlokalizowana zostanie szatnia dla osób zwiedzających, a w poziomie parteru recepcja z przewidzianym miejscem na szatnię z której będą mogły korzystać osoby niepełnosprawne. Przebudowywany łącznik na poziomie pierwszego piętra, łączący skrzydło auli ze skrzydłem wschodnim budynku wyposażony zostanie w platformę schodową, która umożliwi korzystanie z niego również osobom niepełnosprawnym.
Centrum Szyfrów zaprojektowane zostało przez pracownię New Amsterdam. Struktura opiera się na zasadzie tematycznych sal, nawiązujących do historii uniwersyteckiej oraz wkładu naukowego poznańskich kryptologów. Sala P2.22 i P2.23 będą wykorzystywane do realizacji funkcji wykładowej i edukacyjnej.
Zwiedzanie wystawy możliwe będzie indywidualnie i w zorganizowanych grupach. Czas zwiedzania to ok. 120min, wejścia grup co 30min. Na wystawie przebywać będą jednocześnie maksymalnie trzy 25-osobowe grupy. W przypadku obecności na wystawie osób indywidualnych, liczba osób w grupie ulegnie odpowiedniemu zmniejszeniu. Maksymalnie na wystawie może przebywać 75 osób. Liczba stałego personelu jednorazowo przebywającego wraz ze zwiedzającymi na wystawie – 5 osób.