Hotel de Rome | aleje Karola Marcinkowskiego 22/plac Wolności | Poznań

Inwestor: prywatny
Powierzchnia użytkowa: 4 836,72 m2
Powierzchnia zabudowy: 1 448,00 m2
Powierzchnia całkowita: 8 413,98 m3
Kubatura: 31 979 m3
Projekt: 2022
Realizacja: 2023 (planowana) - 

HISTORIA BUDYNKU
Hotel został zbudowany  w latach 1837–1840 pod kierunkiem niemieckiego przemysłowca, jubilera  Augusta Krause ( jak niektórzy powiadają przy wsparciu hrabiny Kwileckiej). Nadzór nad jego budową pełnić miał niejaki August Soller – jeden z najlepszych uczniów Karla Fryderyka Schinkla.  Hotel zaczął funkcjonować jako Hotel de Rome, był on jedną z najnowocześniejszych budowli tego typu na terenie zaboru pruskiego. Składał się z dwóch piętrowych  skrzydeł z wieżą na narożniku, w której było wejście. Szybko okazało się, że gmach jest jednak zbyt mały do potrzeb miasta aspirującego do miana pruskiej metropolii. W 1866 roku zarówno skrzydła jak i wieżę podwyższono. Przebudową kierował przypuszczalnie architekt monopolista poznańskiej architektury hotelowej Gustaw Schulc. Następna przebudowana w latach 1897–1898. Hotel słynął z dobrej kuchni, znakomicie wyposażonej winiarni. Pod hotelem przez lata stała również pierwsza i jedyna taksówka miejska.
Podczas przebudowy latach 1897–1898 podwyższono budynek do czterech pięter, zmieniono elewację, wieżę uzupełniono poprzez dodanie  mniejszej, wielobocznej wieżyczki. Budynek nakryto wysokim mansardowym dachem. Fasady pokryto  bogatą dekoracją tynku, fasady stały się „bogate” – pseudoryzality, pilastry, sztukateria…  Klatka schodowa z kutą, ażurową balustradą wsparta na marmurowych kolumnach, ogród zimowy, restauracja, w piwnicy piwiarnia, sala bankietowa na piętrze o pałacowym charakterze, olbrzymia z ciemną kaligrafią sztukaterii na ścianach, z długimi żyrandolami, które odbijały się w lustrach.
W lutym 1919 roku Drukarnia i Księgarnia Świętego Wojciecha kupiła hotel i urządziła w nim swoją główną siedzibę. Budynek przestał   pełnić funkcje hotelowe. Na parterze mieściła się wielka księgarnia Świętego Wojciecha, kawiarnia Warszawianka, pozostałe pomieszczenia zajmowały wydawnictwa jak Tęcza, Kultura,  Życie Gospodarcze i Przegląd Katolicki. Później do budynku wprowadził się także Związek Fabrykantów i Wyższy Urząd Ubezpieczeń Społecznych. Funkcjonował tu również pensjonat Pauliny Lipkowskiej.
Podczas okupacji hitlerowskiej Niemcy przebudowali budynek w stylu modernistycznym, wznieśli dach w formie neobarokowej  i przywrócili funkcje hotelowe nazywając hotel Hotelem Ostland. W czasie wojny hotel zbombardowano, po wojnie odbudowany jako prosty, anonimowy klocek. Zaczął funkcjonować jako Hotel Poznański pod zarządem przedsiębiorstwa państwowe Hotele Miejskie. W 1993 powrócono do pierwotnej nazwy hotel Rzymski, a właścicielem budynku jest poznańska kuria arcybiskupia. (źródło „Kronika Miasta Poznania” nr 3-4/1991 oraz www.poznanskiefyrtle.pl)

DANE OGÓLNE / STAN ISTNIEJĄCY
Przedmiotowy budynek mieści się w Poznaniu, przy skrzyżowaniu alei Karola Marcinkowskiego 22 oraz placu Wolności 1, w zwartej zabudowie pierzejowej i jest elementem zespołu urbanistyczno-architektonicznego centrum miasta wpisanego do rejestru zabytków.
Niewielkie, utwardzone podwórze zlokalizowane jest na istniejącym stropie piwnicznym. Główne wejście do hotelu mieści się od strony alei Karola Marcinkowskiego, natomiast u zbiegu alei Karola Marcinkowskiego i placu Wolności znajduje się wejście do księgarni św. Wojciecha.

ZAŁOŻENIA FUNKCJONALNE
Planuje się zabudowę całego dziedzińca na poziomie parteru z dachem zielonym i świetlikiem nad tą częścią, nadbudowę kolejnych pięter oficyn wewnętrznych oraz dodanie ostatniej wycofanej kondygnacji od strony alei Karola Marcinkowskiego oraz placu Wolności. Docelowo obiekt będzie miał jedną kondygnację podziemną oraz sześć kondygnacji nadziemnych (w tym ostatnia wycofana, w kształcie litery „U”).
Głównym założeń inwestycji polegającej na przebudowie, rozbudowie i nadbudowie budynku hotelu wraz ze zmianą sposobu użytkowania parteru budynku na funkcję usługowo-handlową jest rewitalizacja historycznego obiektu, utrzymania funkcji hotelowej wraz z poszerzeniem zakresu funkcji niezbędnych do funkcjonowania hotelu tj. gastronomi, wypoczynku, usług pielęgnacyjnych. Zadaniem nadrzędnym jest przebudowa układu jednostek hotelowych spełniających standardy 4 gwiazdek wraz z rozbudową obiektu  tj. zabudowę  na poziomie parteru z dachem zielonym i świetlikiem nad tą częścią, nadbudowę kolejnych pięter oficych wewnętrznych (zrównanie z wysokością frontowych skrzydeł) oraz dodanie ostatniej, wycofanej kondygnacji od strony alei Karola Marcinkowskiego i placu Wolności. Ponadto dokonano zmian w istniejącym układzie pomieszczeń na parterze, tworząc czytelne podziały stref (w tym przenosząc zaplecze kuchenne na kondygnację podziemną)  oraz otwierając go maksymalnie na gości zewnętrznych (kawiarnia, księgarnia św. Wojciecha, restauracja, sala konferencyjna z możliwością podziału na dwie mniejsze).
W części podziemnej zlokalizowano kuchnię z zapleczem magazynowym obsługującą zarówno restaurację hotelową, jak i „zewnętrzną”. Jest ona bezpośrednio połączona z zapleczami kelnerskimi na parterze dzięki windom gastronomicznym. Jedna z nich swój końcowy przystanek ma na ostatniej kondygnacji hotelu, gdzie mieści się coctail-bar. Oprócz części gastronomicznej, w piwnicy wydzielono magazyny oraz zaplecze sanitarne dla pracowników. Istniejącą na parterze recepcję maksymalnie otwarto oraz powiązano z kawiarnią w południowej części budynku i wyżej wspomnianą restauracją. Na osi wejścia znajduje się natomiast restauracja hotelowa, która została powiększona dzięki zabudowie dziedzińca oraz doświetlona światłem naturalnym poprzez świetlik dachowy. Od strony placu Wolności, w zachodniej części budynku znajduje się księgarnia św. Wojciecha, która może być połączona z restauracją „zewnętrzną”. I piętro w większości zajmują pokoje dwuosobowe oraz nieliczne jednoosobowe. Dodatkowo po lewej stronie głównej klatki schodowej wydzielono pomieszczenie do karmienia i przewijania, a po prawej – pomieszczenie rekreacji. Na tym poziomie znajduje się zielony dach z niską i średnią roślinnością. Piętra II-IV to piętra powtarzalne na wzór I piętra, z pomieszczeniami biurowymi znajdującymi się w jednym pionie obok wind. Piętro V to częściowa zabudowa istniejącego dachu. Tutaj mieści się strefa odnowy biologicznej, z dwoma gabinetami oraz niewielką recepcją a także coctail-bar z tarasem widokowym od strony placu Wolności.

ELEWACJE
Elewacje od strony ulic (w formie po ostatniej gruntownej przebudowie z okresu II wojny) poddane zostaną konserwacji i malowaniu. Planuje się wymianę stolarki okiennej na drewnianą w kształcie oryginalnym, wprowadzenie portfenetrów w parterze (redukcja parapetów), przywrócenie otworów okiennych wraz z opaskami w wąskiej elewacji narożnej, zmiana kształtu wtórnego zadaszenia nad wejściem głównym. Elewacje od strony dziedzińca, istniejące pozbawione detalu architektonicznego planuje się docieplić i wprowadzić tożsame z elewacjami frontowymi detale (gzymsy, pilastry lizeny) w kombinacji ze skromnymi balkonami wyposażonymi w stalowe stylizowane balustrady.
Nadbudowa na dachu w formie delikatnej transparentna od strony placu prostej bryły i powleczonej woalem w postaci karbowanej, owalnej siatki/blachy gęsto perforowanej z odwzorowaniem kształty otwartego cylindra głównej klatki schodowej od strony dziedzińca.