BUDYNEK STRAŻNICY PPOŻ. NA TERENIE LOTNISKA KRZESINY- POZNAŃ
(kompleks Nr 6015, Jednostka Wojskowa Nr 3293)

Projekt: 2004 - 2005
Realizacja: 2005 - 2007
Powierzchnia użytkowa: 1.943,94 m2
Kubatura budynku: 11 673,44 m3
Parametry budynku:
- długość: 47,69 m
- szerokość: 28,48 m
- wysokość budynku: 14,06 m
Liczba kondygnacji naziemnych:
- część zasadnicza: 2 kondygnacje
- część magazynowa, kotłownia: 1 kondygnacja

Forma budynku równomierna oparta na zestawieniu trzech prostopadłościennych brył, z których najwyższą stanowi wieża (pomieszczenie suszenia węży) oparta na wysokim "cokole" kryjącym garaże dla wozów strażackich. Okna o regularnym kształcie rozmieszczone są na elewacjach w układzie horyzontalnym, podkreślając tym samym panoramiczność kompozycji całego założenia. Budynek zaprojektowany jest na planie regularnego prostokąta o konstrukcji mieszanej, szkieletowo-murowanej, słupy i rygle żelbetowe, ściany nośne murowane i żelbetowe, fundamenty żelbetowe. Stropodach wieży i klatek schodowych, na podłożu z płyty żelbetowej, nad pozostałą częścią na podłożu nośnym z blachy trapezowej opartej na podciągach żelbetowych.

Składa się będzie z 3 wydzielonych funkcjonalnie i bryłowo części, ściśle ze sobą powiązanych komunikacyjnie:
- część techniczno-magazynowa niska (1-kondygnacyjna) przylegająca do wyższej części garażowej od strony wschodniej.
- część garażowa wysoka, 1-kondygnacyjna, a w strefie zachodniej 2 kondygnacje
- część mieszkalna -nadbudowana nad częścią garażową.
W projektowanym budynku zlokalizowano następujące zespoły pomieszczeń funkcjonalnie ze sobą powiązanych:
- 8-stanowiskowy garaż z boksami o wymiarach osiowych 6,90 x 14,00 m
- Zespół pomieszczeń magazynowo-technicznych z częścią szatniowo-sanitarną kombinezonów bojowych.
- Kotłownia olejowa o mocy 920kW z buforowym magazynem oleju opałowego ze zbiornikiem dwupłaszczowym o poj. 5 m3 (na zewnątrz zaprojektowano dwupłaszczowy zbiornik podziemny oleju opałowego o poj. 35 m3 ).
- Zespół pomieszczeń biurowo-dyspozytorskich na I-piętrze nad pomieszczeniami magazynowymi i szatniowo-sanitarnymi kombinezonów bojowych.
- Zespół pomieszczeń zamieszkania zbiorowego wraz z pomieszczeniami socjalnymi na I-piętrze, nad garażem.
Rozmieszczenie funkcjonalne projektowanych pomieszczeń dostosowano do warunków lokalizacyjnych obiektu, uwzględniając sugestie i propozycje Użytkownika.

BUDYNEK SPADOCHRONIARNI NA TERENIE LOTNISKA KRZESINY- POZNAŃ
(kompleks Nr 6015, Jednostka Wojskowa Nr 3293)

Projekt: 2004 - 2005
Realizacja: 2005 - 2007
Powierzchnia użytkowa: 880,38 m2 
Kubatura budynku: 8.582,45 m3 
Parametry budynku
- długość: 47,55 m
- szerokość: 20,70 m
- wysokość budynku: 17,10 m
- Liczba kondygnacji naziemnych: 2 kondygnacje

Forma budynku równomierna oparta na zestawieniu dwóch prostopadłościennych brył, z których najwyższą stanowi wieża (pomieszczenie suszenia spadochronów) oparta na wysokim “cokole” kryjącym pomieszczenia spadochroniarni. Okna o regularnym kształcie rozmieszczone są na elewacjach w układzie horyzontalnym, podkreślając tym samym panoramiczność kompozycji całego założenia. Budynek zaprojektowany jest na planie regularnego prostokąta o konstrukcji mieszanej, szkieletowo-murowanej, słupy i rygle żelbetowe, ściany nośne murowane i żelbetowe, fundamenty żelbetowe. Stropodach wieży na podłożu z płyty żelbetowej, nad pozostałą częścią na podłożu nośnym z blachy trapezowej opartej na podciągach żelbetowych

Budynek składa się będzie z 3 wydzielonych funkcjonalnie części:
- 2-kondygn. zespołu biurowo-technicznego.
- 1-kondygn. zespołu pomieszczeń obsługowo-mag. dla spadochronów
- wieży suszenia spadochronów
W projektowanym budynku zlokalizowane zostały następujące zespoły pomieszczeń funkcjonalnie ze sobą powiązanych:
- Pomieszczenia  biurowo-socjalne
- Pomieszczenia do mycia, napraw oraz do magazynowania spadochronów i sprzętu wysokościowo-ratowniczego
- Pomieszczenia do rozkładania, suszenia, i wietrzenia spadochronów
- Pomieszczenia  techniczne
Rozmieszczenie funkcjonalne projektowanych pomieszczeń dostosowano do warunków lokalizacyjnych obiektu, uwzględniając sugestie i propozycje Użytkownika.

Współpraca autorska: mgr inż. arch. Jerzy Farat